czwartek, 12 sierpnia 2010

"Nostalgia anioła" Alice Sebold

 

O tragediach rodzinnych napisano już wiele książek. Niektóre z nich stały się jednymi z najbardziej poczytnych pozycji i tak też właśnie stało się z "Nostalgią anioła" autorstwa Alice Sebold. Powieść ta w krótkim czasie zyskała miano bestsellera, aczkolwiek prawdziwą sławę przyniosła jej dopiero ekranizacja, która weszła do kin polskich w marcu tego roku. Muszę przyznać, że gdyby nie film, to prawdopodobnie nigdy nie zainteresowałabym się tą książką. Bo cóż w niej oryginalnego, co wyróżniałoby ją spośród wielu innych? Odpowiedź znalazłam po przeczytaniu kilkunastu pierwszych stron.

Pewnego zimowego popołudnia czternastoletnia Susie Salmon, wracając ze szkoły przez pole kukurydzy, zostaje brutalnie zgwałcona, a następnie zamordowana przez sąsiada, George'a Harveya, stwarzającego pozory miłego, spokojnego wdowca. Dziewczynka trafia do nieba, skąd opowiada czytelnikom swoją tragiczną historię. Obserwuje życie na ziemi: zrozpaczoną matkę, która powoli odsuwa się od reszty rodziny, zagubionego ojca, próbującego radzić sobie w tych strasznych dniach, cierpiącą siostrę oraz małego braciszka, który nie do końca rozumie, co stało się z jego ukochaną Susie. Podpatruje również poczynania swego mordercy, który zaciera wszelkie ślady zbrodni. Dziewczynka ma nieustannie jedno marzenie: aby choć na chwilę móc wrócić do ludzi, których kocha. Będąc pośród żywych jako duch, Susie zyskuje szansę na dokończenie niezałatwionych spraw na ziemi.

Do książki podchodziłam dość sceptycznie, ale wszelkie moje wahania odeszły w niepamięć po kilku rozdziałach. Zaskoczyło mnie to, że autorka tak nagle, bez przygotowania czy jakiegokolwiek wstępu zaserwowała czytelnikom przerażającą prawdę o głównej bohaterce: Susie została zgwałcona i zamordowana. Bez owijania w bawełnę i zbędnych porównań homeryckich. I to już na pierwszej stronie! Dodatkiem do całości był szczegółowy opis zdarzenia, który, muszę przyznać, wywarł na mnie ogromne wrażenie. Wzbudził we mnie wszelkie możliwe emocje, od niepokoju po obrzydzenie, nienawiść i smutek, co jest idealnym dowodem na to, jak realistycznie i precyzyjnie został skonstruowany. Lecz cóż było dalej? Po tak "mocnym" wstępie spodziewałam się równie dobrego rozwinięcia. I muszę przyznać, że i w tej kwestii autorka spisała się na medal, choć dalsza część powieści nie była bogata w szybką, zapierającą dech w piersiach akcję. Fabuła toczyła się powoli, wiele rozdziałów zostało poświęconych przemyśleniom Susie, rozważaniom na temat życia, które bez jej udziału toczyło się na ziemi.

Największym atutem kunsztu pisarskiego Sebold jest łatwość, z jaką autorka potrafi wywołać w czytelniku emocje. Jedno zdanie mogło sprawić, że czułam się, jakbym to ja była ofiarą Harveya. Czytając "wchodziłam" do świata bohaterów i razem z nimi uczestniczyłam we wszystkich wydarzeniach. Podzielałam też towarzyszące im uczucia, co niekiedy sprowadzało się do tego, że ciężko było mi oderwać się od lektury. Oczywiście nie obyło się też bez kilku fragmentów, które zdecydowanie wycięłabym z powieści i z pewnością nie straciłaby ona na wartości, aczkolwiek jest to szczegół, bo kto wie, być może autorka uważała ja za istotne dla całości. Niemniej jednak podziwiam barwny, wręcz magiczny styl, w jakim książka została napisana, gdyż dzięki niemu powieść nabiera pewnego rodzaju lekkości, choć łatwych tematów nie porusza.

Jak zapewne większość już zdążyła się domyślić, ogromnie polecam "Nostalgię anioła". Myślę, że każdy, kto choć trochę ceni sobie dobrą literaturę, znajdzie w niej coś, co go zauroczy i sprawi, że pochłonie tę książkę z przyjemnością. Jeśli chodzi o mnie, to jestem pewna, że ta powieść na długo pozostanie w mojej pamięci, ale także w sercu, bo obok historii Susie nie można przejść obojętnie.

19 komentarze:

Barbara pisze...

Słyszałam wiele opinii o tej książce, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Recenzje mnie zachęciły, ale najpierw przeczytam "Szczęściarę" tejże autorki.

Tucha pisze...

Książka na pewno pozostaje w pamięci, ja mam do niej pewne "ale", którego nawet nie mogę sprecyzować, mojej mamie bardzo się podobała. A tak na koniec jeszcze - nie oglądaj filmu - tragiczny w moim odczuciu, w porównaniu do książki.

Paulina Olczak pisze...

Czytałam tę książkę jakiś czas temu i bardzo mi się podobała. Nie jest to książka na "oderwanie się od rzeczywistości", gdyż właśnie opowiada o realności świata i jego brutalnej naturze (właściwie to niektórych ludzi). Filmu jeszcze nie oglądałam, ale bardzo bym chciała.
Btw. pozwolisz, że dodam sobie Twojego bloga do linek? ;)
Pozdrawiam.

ultramaryna pisze...

Może przeczytam. Wszyscy zachwalają. Ale nie wiem, jakoś czuję niechęć do tej książki. Może ujawnia się tu pewna przekora, bo często, gdy wszyscy czytają jakąś książkę, to ja mam ochotę trzymać się od niej z daleka ;)

Annette pisze...

Przymierzam się od jakiegoś czasu do przeczytania "Nostalgii ...", i z całą pewnością to w końcu zrobię. Historia ta wydaje mi się nietuzinkowa, a także pełna medytacji dotyczących życia, uczy więc przez to doceniać to, co się ma.

Sara pisze...

Bardzo chcę przeczytać "Nostalgię anioła", ponieważ słyszałam, że ksiązka jest znacznie lepsza od ekranizacji, a film jakoś mnie nie oczarował:P

Violy pisze...

Wszyscy ją zachwalają, więc być może przeczytam ;d

Aleksandra Świerczek pisze...

Książka fajna, jednak jak dla mnie niestety bez większych rewelacji. Prawdopodobnie zbyt wiele oczekiwalam od tej lektury.

Aleksandra pisze...

Cenię sobie dobrą literaturę, ale ta książka ze względu na poruszane w niej problemy w ogóle mnie nie interesuje.

Liliowa pisze...

Tucha,
słyszałam już różne opinie o filmie i mimo, że większość z nich, w tym też Twoja, jest negatywna, to chyba jednak spróbuję obejrzeć. Tak dla zaspokojenia ciekawości ;) Jestem pewna, że choćby był nie wiem jak zły, to i tak nic nie jest w stanie zdeptać mojego dobrego zdania o książce.

Aleksandra,
cóż, zmuszać nie będę, ale to dla mnie nieco dziwne, że zupełnie nie interesują Cię poruszane w niej problemy. Przecież to nic innego jak nasza dzisiejsza rzeczywistość. Moim zdaniem czasami warto czytać o takich sprawach.

Meme pisze...

Wszyscy je zachwalają, a ja mam coraz większą ochotę by to przeczytać . Mam nadzieję, że znajdę ją w bibliotece ;)

Anaisse pisze...

Moja koleżanka czytała ją już jakiś czas temu i bardzo się jej podobała. Ja też chciałabym ją przeczytać. Mam nadzieję,że przypadnie mi do gustu.

Klaudyna Maciąg pisze...

Nie dalej jak wczoraj myślałam o tym, że chciałabym ją wreszcie przeczytać. Film mnie nie zachwycił, ale wierzę, że z książką będzie inaczej.

Yoanna pisze...

Muszę przyznać, że książka mi się podobała, chociaż nie spodziewałam się po niej za wiele. :) Dzięki za odwiedziny. Oczywiście dodaję do listy czytanych blogów :)

KassWarz pisze...

ja jestem wierną fanką tej książki, film oglądałam i też w miarę mi się podobał, ale książka byłą o niebo lepsza...:)

Anonimowy pisze...

Wiele o niej słyszałam, ale nie ma w bibliotece. Napewno gdy się pojawi to po nią sięgnę

M. pisze...

Uwielbiam tą powieść. Zresztą wszystkie tej autorki powieści uwielbiam :)

Unknown pisze...
Ten komentarz został usunięty przez autora.
Unknown pisze...

ak gdzieś ją dopadnę to przeczytam ;) Zapraszam do mnie ;) www.ksiazkimolaksiazkowegoxp.blogspot.com

Prześlij komentarz